uderzyć się się w kolano

См. также в других словарях:

• wyrżnąć — a. wyrznąć dk Va, wyrżnąćnę, wyrżnąćniesz, wyrżnąćnij, wyrżnąćnął, wyrżnąćnęła, wyrżnąćnęli, wyrżnąćnięty, wyrżnąćnąwszy wyrzynać ndk I, wyrżnąćam, wyrżnąćasz, wyrżnąćają, wyrżnąćaj, wyrżnąćał, wyrżnąćany 1. «zrobić w czymś zagłębienie, otwór… …   Słownik języka polskiego

• rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… …   Słownik języka polskiego

• prawy — prawywi 1. «znajdujący się po przeciwnej stronie ciała (ludzkiego lub zwierzęcego) w stosunku do tej, gdzie normalnie jest serce; o otoczeniu człowieka: znajdujący się po stronie tej ręki, która (normalnie) jest dalej od serca» Prawa noga, ręka.… …   Słownik języka polskiego

• przełożyć — kogoś przez kolano «uderzyć po pośladkach kogoś, nad kim się ma władzę, zwykle dziecko»: (...) zastukałem do drzwi naszego mieszkania, otworzył mi ojciec – w piżamie i z pasem w ręku – bez słowa przełożył mnie przez kolano (...). P. Huelle,… …   Słownik frazeologiczny

• przekładać — Przełożyć kogoś przez kolano «uderzyć po pośladkach kogoś, nad kim się ma władzę, zwykle dziecko»: (...) zastukałem do drzwi naszego mieszkania, otworzył mi ojciec – w piżamie i z pasem w ręku – bez słowa przełożył mnie przez kolano (...). P.… …   Słownik frazeologiczny

• zbić — dk Xa, zbiję, zbijesz, zbij, zbił, zbity zbijać ndk I, zbićam, zbićasz, zbićają, zbićaj, zbićał, zbićany 1. «zrobić jakąś całość z poszczególnych elementów, zrobić coś z desek, belek itp. łącząc je za pomocą gwoździ» Zbić półkę, skrzynię. Zbić z… …   Słownik języka polskiego

• macać — ndk I, macaćam, macaćasz, macaćają, macaćaj, macaćał, macaćany rzad. macnąć dk Va, macaćnę, macaćniesz, macaćnij, macaćnął, macaćnęła, macaćnęli, macaćnięty, macaćnąwszy 1. «rozpoznawać, wyczuwać coś za pomocą dotyku, próbować, badać coś, zwykle… …   Słownik języka polskiego

• natrzeć — dk XI, natrzećtrę, natrzećtrzesz, natrzećtrzyj, natrzećtarł, natrzećtarty, natrzećtarłszy nacierać ndk I, natrzećam, natrzećasz, natrzećają, natrzećaj, natrzećał, natrzećany 1. «trąc pomasować; trąc posmarować, pomazać kogoś, coś czymś» Natrzeć… …   Słownik języka polskiego

• stłuc — dk XI, stłukę, stłuczesz, stłucz, stłukł, stłuczony, stłukłszy 1. «zniszczyć jakiś kruchy przedmiot przez uderzenie, rozbicie na części; zbić, rozbić» Stłuc lustro, szklankę, wazon. Stłuc szybę kamieniem. 2. pot. «uderzyć o coś mocno jakąś… …   Słownik języka polskiego